(bron: o.a. boek Brabantia 85 jaar)
Al 100 jaar!
In die tijd was voetballen op straat nog volgens de wet verboden. Dus, in plaats van de steeds weer terugkerende boetes voor ‘straatvoetballerij’ kwamen 6 Strijpse jongens bijeen met het idee een voetbalvereniging op te richten. Immers in Strijp bestond nog geen (katholieke!) vereniging. In maart 1922 werd de katholieke voetbalvereniging Olympia (later Brabantia) opgericht door Gerard Geven, Bram Veneman, Harrie Verbeek, Karel de Wouw, Martinus van Hout en Marinus Bogers.
De datum 1 maart 1922 staat geregistreerd in het handelsregister, onder nummer 236 181, van de Kamer van Koophandel in Eindhoven.
Rechtspersoon gegevens: Rechtsvorm: Vereniging met volledige rechtsbevoegdheid met statuten in notariële akte d.d. 19 juli 1979 (Koninklijke erkenning 1961) Statutaire naam: R.K.V.V. Brabantia Statutaire zetel: Eindhoven Oprichting: 1 maart 1922.
Naamgeving
In eerste instantie werd bij de oprichting gekozen voor de naam Olympia. Toen de vereniging in 1924 toetrad tot de Brabantse Voetbal Bond (BVB) kon dat niet onder de naam Olympia omdat er al een club met die naam bestond. Het bestuur kreeg van de BVB enkele namen waaruit een keuze moest worden gemaakt. De keuze viel op de naam Brabantia.
Begin seizoen 1929/1930 besloot het bestuur en de spelers niet meer in de Brabantse Voetbal Bond te spelen maar zich te melden in Katholiek verband bij de landelijke Rooms Katholieke Federatie (RKF).
De verenigingsnaam werd definitief bepaald op RKVV BRABANTIA.
Het "R.K." van onze vereniging
De Rooms Katholieke Federatie omvatte meer sporten dan alleen voetbal. Het Bondsbureau van de RKF in Den Haag besloot daarom de voetbaltak, mede door de enorme ontwikkeling binnen de Rooms Katholieke sportbeweging in Nederland, in een aparte bond onder te brengen.
Daartoe werd op 24 augustus 1932 de Interdiocesane Voetbal Competitie Bond (IVCB) opgericht in ’s-Hertogenbosch met als doel de regeling en verzorging van de Interdiocesane voetbalcompetities voor de verenigingen aangesloten bij de RKF.
Vanaf die tijd stelt onze vereniging zich ten doel, geïnspireerd vanuit de Christelijke levensbeschou wing, de sportieve belangen van haar leden te behartigen
- en die leden door, met en in de beoefening van de voetbalsport te vormen en te begeleiden;
- de voetbalsport in het verenigingsgebied te propageren en te bevorderen en in de vereniging een dusdanig klimaat te scheppen dat dit bijdraagt tot een harmonische mensvorming.
Of Brabantia dit ideaal ooit weet te bereiken hangt af van de volgende factoren:
- de mentaliteit en de werksfeer binnen Brabantia;
- de opstelling van het bestuur, leiders en verdere functionarissen
De laatste factor speelt een voorname rol als het gaat over onze jeugd. Sportiviteit, tolerantie en respect voor mede- en tegenspelers zijn zaken die Brabantia nastreeft, mede gezien de integratie van onze medelanders, die we kunnen en moeten nastreven binnen Brabantia.
Een sterke ideële vereniging
Feitelijk vanaf het begin in 1922 kwamen ze bij elkaar, de mannen uit ’n sterke, roemrijke Eindhovense voetbalvereniging. De mannen die niet alleen “heldendaden” op het voetbalveld hadden neergelegd, maar ook zeker zoveel op het ideële terrein.
Vanaf de vroege historie van de club kwamen ze uit Strijp, die stoere mannen en dan voornamelijk uit de Trudobouw, ook wel de Botenbuurt genoemd. Een enkeling kwam uit de ietwat beter gesitueerde Theresiawijk. Maar als het karakter overeen kwam waren ze binnen de kortste tijd de beste maatjes.
Want het was ’n hechte vriendenclub, veelal uit de “bouw” van Van Gastel voortgekomen. Brabantia was één grote gemeenschap en daar hielden ze zich aan vast. De club bereikte de hoogste trede in de Rooms Katholieke Federatie (RKF), werd in de “puberteitsperiode" van het professionalisme even meegezogen op de financiële golven, maar keerde ter wille van het ideële werk van de club in een arbeiderswijk (zoals dat toentertijd werd genoemd) na één seizoen al terug tot het amateurniveau.
Brabantia was een ongecompliceerde vereniging. Ze bestond voor een belangrijk deel uit jongens, wonende in een katholieke arbeiderswijk. De vereniging speelde dan ook op een veld dat van de katholieke woningbouwvereniging Sint Trudo was.
De Eindhovense roodblauwen werden kampioen van Nederland, zelfs tweemaal achtereen. Dat was in de midden dertiger jaren van de vorige eeuw.
Toen de profbond in Nederland kwam en de KNVB moest kapseizen, tijdens de oorlogsjaren waren RKF en KNVB gefuseerd, bleef Brabantia niet achter en ging ook betalen.
Dat was niet meer dan een grijpstuiver. Nadat de KNVB had bepaald hoeveel minimaal moest worden betaald, was dat voor Brabantia meteen al niet haalbaar. De toenmalige voorzitter Paul van Loenhout nam met zijn bestuur het verstandige besluit om terug te keren naar het amateurisme.
Brabantia heeft in haar lange bestaan een hecht fundament gebouwd van vriendschap, wilskracht en saamhorigheid. Het leverde grote voetbaltalenten af. Namen als Coen Dillen, Harrie van Elderen, Nico van Elderen, Toon Wouters, Ben Weenink en Willy van den Hurk spreken nu nog steeds tot de verbeelding. In Strijp was en is Brabantia nog steeds een bindend element in het sociale leven. Daar hebben zeer velen zich voor ingezet.
Speciale aandacht voor de jeugd
Reeds vanaf de oprichting stelt de vereniging zich op achter het principe dat iedere jongen of, sinds 1975, ook meisje, die zich aangetrokken voelt tot de voetbalsport en ongeacht zijn of haar kwaliteiten een verenigingstehuis moet hebben voor ontspanning en om sportief in contact te komen met leeftijdgenoten. Jeugdvoetbal is sinds het begin dan ook verreweg de grootste afdeling binnen Brabantia. De jeugdopleiding wordt intern getrokken door een periodiek aangepast jeugdopleidingsplan en extern kent Brabantia verschillende samenwerkingverbanden (o.a. met PSV en FC Eindhoven) om wederzijds het prestatieve voetbal op een hoger plan te brengen.
Binnen dit verband moet ook de activiteitencommissie van Brabantia vermeld worden. Al vele jaren is deze club wekelijks in de weer om geld op te halen om verschillende activiteiten binnen de jeugd te ondersteunen. Ook het uitvoeren van de activiteiten is meestal wel teovertrouwd aan deze sterke club binnen de club.
Oprichting damesvoetbal in 1973
"Terwijl overal in het land het damesvoetbal een grote bloeiperiode doormaakt en langzaam maar zeker uitgroeit tot een grote KNVB-afdeling is er merkwaardigerwijs in Eindhoven zelf voor de dames die hun prestaties en hun sportieve dadendrang op het groene veld kwijt willen, praktisch geen gelegenheid tot damesvoetbal. Brabantia, door een aantal dames benaderd over dit erg nijpende probleem, heeft besloten hen de gelegenheid te geven te voetballen.
Brabantia gaat een damesafdeling in het leven roepen en heeft al een aantal enthousiaste jongedames bijeen teneinde te komen tot een goed georganiseerde damesvoetbalafdeling. Geïnteresseerde kunnen zich melden op de volgende adressen: Mevr. van Spreeuwel, Olympialaan 34;
Mej. Kox, Petrus Canisiuslaan 31. Brabantia hoopt dat dit initiatief de andere Eindhovense voetbalverenigingen ervan overtuigt, dat er wel degelijk behoefte aan damesvoetbal bestaat, in Eindhoven".
In het oude paviljoen aan de Botenlaan vindt op 3 november 1973 de oprichtingsvergadering plaats van de damesafdeling van Brabantia. ruim dertig meisjes en vrouwen zijn aanwezig en melden zich enthousiast aan als lid.
Er wordt een eerste bestuur gekozen, bestaande uit Marianne Aben (voorzitter), Fannie Bovers, Marij Kox en Lia Strijards. Marianne schrijft clubhistorie als de eerste vrouw in het hoofdbestuur, überhaupt in enig bestuur van Brabantia. Henk Burgers verklaart zich bereid de dames de eerste beginselen van het edele spel met de bal bij te brengen. Hij wordt de eerste trainer.
Jan Olfers
Het gevaar van het vermelden van individuen in een historisch overzicht zit ‘m altijd in het feit dat je andere tekort doet. Echter, in het geval van Jan Olfers zal niemand anders zich tekort gedaan voelen. Jan Olfers is een fenomeen binnen Brabantia. Ruim 40 (!) jaar in het bestuur van Brabantia, waarvan de meeste jaren als voorzitter! Een kort overzicht:
Jan werd lid in april 1945 en voetbalde lange tijd actief voor Brabantia. Werd in 1958 lid van de elftalcommissie, in 1960 bestuurslid en in 1967 voorzitter. Bekleedde deze functie een groot aantal jaren tot 2001. Toonde zich een gedreven voorzitter in alle opzichten met een grote dadendrang voor Brabantia en was dag en nacht met de club bezig. Zat in talloze commissies en werkgroepen en vertegenwoordigde Brabantia vol vuur en enthousiasme ook naar buiten uit. Werd in 1982 lid van verdienste en in 1985 erelid van de vereniging. Ontving in 1982 bij het zestigjarig jubileum de zilveren KNVB Waarderingsspeld, de zilveren NKS speld en de vrijwilligerspenning met oorkonde van de gemeente Eindhoven. Ontving in 1985 de gouden KNVB Waarderingsspeld en werd in datzelfde jaar voor het leven benoemd tot erevoorzitter. Ontving bij zijn afscheid in 2001 een Koninklijke onderscheiding en werd benoemd tot lid in de Orde van Oranje Nassau.
Voetbal
Natuurlijk draait alles bij Brabantia om het voetbal. Een kort overzicht betreffende de prestaties van ons eerste elftal:
1922 – 1924: vriendschappelijke wedstrijden
1924 - 1926: aansluiting bij Brabantse Voetbalbond, promotie naar eerste klasse
1926 – 1929: geen speelveld
1929 - 1935: nieuw veldje aan de Kootwijkstraat; aansluiting bij de Rooms Katholieke Federatie; direct promotie naar eerste klasse; ondergebracht bij de Interdiocesane Voetbal Competitie Bond
1935 – 1937: kampioen van Nederland (2x)!
1937 – 1940: sportieve en bestuurlijke neergang
1940 - 1945: Overgang naar de (neutrale) Nederlandse Voetbal Bond; moeilijke sportieve jaren, o.a. door tewerkstelling van mannen in Duitsland.
1945 - 1954: Naar de KNVB; middenmoter
1954 – 1955: betaald voetbal!
1955 - 1965: terug naar de amateurs, sportieve opmars
1965 – 1987: wisselende prestaties met promotie / degradaties tussen tweede en derde klasse (met enkele uitschietere naar eerste klasse.
1987 – 1990: Sportieve neergang, met absoluut dieptepunt: degradatie naar vierde klasse
1992 – 1999: promotie derde klasse met Jan Poortvliet, sportieve opmars naar eerste klasse
1999 – 2005: wisselende prestaties, naar derde klasse
2005 – 2012: Nieuwe sportieve opmars met hoogtepunt seizoen 2011 – 2012: promotie naar Hoofdklasse!
2013: Degradatie naar 1e klasse
Boek Henk Haus
In het jubileumjaar 2007 (Brabantia bestond 85 jaar) presenteeerde club-archivaris (en club-icoon) Henk Haus het standaardwerk “Brabantia 1922 – 2007”. Dit zeer gedetaileerde boek van bijna 600 pagina’s omvat alle bekende officiele en onofficiele informatie van de voetbalvereniging, inclusief anekdotes, vele 100-en foto’s en overzichten. Het boek is hier nog te koop. Henk Haus is toch nog onverwacht overleden in de zomer van 2012.
Het clubarchief dat voorheen door Henk Haus werd beheerd is nu in handen van de vereniging gekomen, clubarchivaris Peter van Waarsenburg zorgt voor het onderhoud en het bijwerken van het archief.
